تصور کنید وارد اتاقی می‌شوید که دیوارهایش نفس می‌کشند. عروسک‌هایی با چشمان شیشه‌ای به شما نگاه می‌کنند، اما نمی‌دانید آیا زنده‌اند یا مرده. زمان آنقدر کند می‌گذرد که می‌توانید وزن هر ثانیه را حس کنید. صداهایی می‌شنوید – خش‌خش پارچه، نفس‌های خفه، موسیقی‌ای که از جایی ناشناخته می‌آید. این دیگر سینما نیست. این تجربه‌ای است…